“د آرمان کلي ته …”

 صديق كاوون

“د آرمان کلي ته …”

تشې خبرې د امکان کلي ته نه رسیږي

دا کږې لارې د جانان کلي ته نه رسیږي

کږې وږې غاړې اوښان ، کاږه واږه بارونه

دا قافله خو د آرمان کلي ته نه رسیږي

چینې د سترگو مې د تا له غمه وچې شولې

د اوښکو رود مې د گرېوان کلي ته نه رسیږي

له اسویلو نه مې نیمگړې تمنا کړې وه

دغه سېلۍ خو د توفان کلي ته نه رسیږي

پر زړه راوټوکیږي ، وځلیږي ، ورژيږي

وړه سپرغۍ د کهکشان کلي ته نه رسیږي

للمي غاټول په وچه دښته کې خپل زړه کرلی

تږې اروا یې د باران کلي ته نه رسیږي .