یک سخن و دو سرود از دو فرهنگی بزرگ اندیش ما
صد سا ل بباید زیست تا پخته شود خامی. درراس حکومت قرارداده شده تا قرارگرفتن ازهم فاصله دارد.شخصیت والای این ابرمرد ماندگاروپولادین اراده یعنی ببرک کارمل که ازدوره مکتب تا پوهنتون و ارگ درخدمت مردم رنج کشیده اش قرارداشت دریک برهه معین تاریخی باهیچ کج اندیشی ومضحکه نگاری های خصمانه،نه تنها رنگ نمی بازد بل کج اند یشان روزتاروز طشت رسوایی شان ازبام برمیافتد.
زمردان عالم بماند سند *** یکی نام نیک ودیگرنام بد.
روان این مبارز بی بدیل شاد و از آرمان های بس سترگ انسانیی شان تاریخ نگهبانی میکند.
پددرود بادرود
ن.ر. مواج
نه آقای سر و بادار مردم
نی در کار دل ی آزار مردم
یگانه میراث اش میهن پرستیست
که رهبر بود وخدمتگار مردم
ندیده چشم عالم از تو بهتر
هدفمند وخردمند و سخنور
خرد بگرفته خورشید از کلامش
خوشا بر ما که داریم همچو رهبر
ندیدم هیچ در تاریخ کشور
چنین شخصیت پاکیزه گوهر
خوشا بر جنبش میهن پرستی
که دارد همچنین فرزانه رهبر ….
****
تا دانه مهر تو بدل کاشته ایم
وآن پرچم راه تو بر افراشته ایم
اندیشه پاک جاودانی ترا
در خون ورگ وجود خود داشته ایم
در خاطره موج بیکرانی رهبر
همسنگر خورشید جهانی رهبر
در قله افتخار تاریخ وطن
تا بنده چو نور جاودانی رهبر
دریای امید بیکرانی رهبر
خورشید بهار بی خزانی رهبر
در راه ترقی وعدالتخواهی +
رهکار فروغ جاودانی رهبر ….
روان رهبر فرزانه ما شاد ، یادش گرامی ونام شان جاودان درود برفقای گرانقدرم
ع.و. کوچی