غلام علی شهید
همرزم دیگری را یاد آور میشویم که او نیز در رزم و نبرد علیه دشمنان انقلاب و میهن مردانه جنگیده و با روح انقلابی و آشتی ناپذیر در هر ساحه ایکه وظیفه گرفته است بقلب دشمن نفوذ کرده و سرکوب نموده است، پیگیری اش در مبارزه و تن در ندادن به زبونی در برابر دشمن و خشم نفرت بار او در برابر جانیان آدمکش و چپاولگر وابسته به ارتجاع و آمپر با ليزم در نهایت سبب فروزان بودن ابدی خاطرات او و جاودان ماندن کارنامۀ مبارزه اش شد.
این انسان با احساس و وطنپرست غلام علی دریم بريدمن یکی از افسران رزمجوی فرقه ۱۸ بلخ است که بقول یکی از همرزمانش در یک عملیات محاربوی به چار کنت ولایت بلخ با دیگر همرزمانش وظیفه گرفت. در جریان عملیات با وجودیکه دشمن بدرستی سر کوب شد، اما این و وطنپرست شجاع در یک نبرد رویاروی با چند تن از دشمنان وطن و جامعه هر گز تن به تسلیمی و زبونی نداده مردانه بروی خائنين بوطن نفرین فرستاد و با استواری در راه هدف و مبارزه اش در راه وطن و آرمان والای حزب قهرمان و مردمش دلیرانه جان سپرد ، ولی افتخار ابدیت را نصيب شد.
این وطنپرست بی باک و با احساس بیست و پنج سال داشت و برخاسته از یک فامیل تهی دست بود که با عشق به میهن و انقلاب راه پیوستن به قوای مسلح را پذیرفته بود تا با دشمن دلیرانه برزمد و آنانرا سرکوب کند، چنانکه در ده ها عملیات با همرزمانش سهیم بوده و شکست افتضاح آمیز دشمن را بچشم سر دیده و نفرین نثار شان کرده است.
خاطرات انقلابی و رزمجو یا نه غلام علی و صد ها فرزند قهرمان این میهن مرد آفرین در دل تاریخ پر افتخار کشور ما برای همیشه زنده و جاودان خواهد ماند. روحش شاد و یادش جاودان است.
برگرفته شده از مجله اردو سال 1360