تنـــور داغ و خمیـــــرِ ما فتیــــر است
سیاووش کوچک، افرآسیاب پیر است
به نعش هــا مست میخندند ضحاکان
هـــزاران کاوه هر کُنـــجی اسیر است
کجایـــی رستـــــمِ دستـان که بینی؟
تـــنِ سهـــــرابِ تـــــــو آماجِ تیر است
صـــدای مـــــزدک و مـازیـــــار و بابــک
بپــــای ارتجـــــاع خـورد و خمیر است
خبر نیست یعقـــوبِ لیــــثِ صفـــاری
خُـــراسان زار و بیمـــار و فقیـــر است
گلــــوی مـــــامِ میهـــن بغــض کـــرده
به چنگِ پنجــه هـــای درد، گیر است
لـــگامِ سرنـــوشت از دستِ ما رفــت
منافـــق رهبــــر و طالـــــب وزیر است
به بـــزم و عشرتِ “سنگــــر” فروشان
عجب پایکوبی بــر مــرگِ ضمیر است!
نور سنگر