در روز سوم عقرب 1344 خورشیدی ، بازهم دانشجویان دانشگاه کابل وشاگردان مکاتب عالی
ومسلکی و شهروندان بسوی شورای ملی سیل آسا ، سرازیر گردیدند.
درآن روزها امکان اشتراک استادان دانشگاه ولیسه ها و مکاتب عالی ومسلکی ، در جلسه رأی اعتماد ممکن نشد. سرانجام مظاهره ی شهرو ندان کابل،از شورای ملی آغاز گردید.
دفاع از ” دموکراسی وتشکیل حکومت پارلمانی ” به مثابه ی اهد اف دموکراتیک این مظاهره ی نیرومند خیابانی ،اعلان شد .
درلیسه ی حبیبیه میان پولیس وصفوف مظاهره کننده گان درگیری صورت گرفت؛ چند تن ازدانش آموزان توقیف شدند؛ مگر بادریغ ودرد درهمان آغاز مبارزه ی دادخواهانه ی شهروندان ونسل جوان وطن برای دموکراسی و مبارزه ی پارلمانی علیه مظاهر ه کننده گان ، لشکر کشی آغاز گردید .
صفوف مظاهره به فرماندهی سردار عبدالولی نخست درمیدان سید جما ل الدین محاصره شد؛ ولی رهبری جنبش سوم عقرب 1344خورشیدی بیدرنگ راه نوینی را گشود وبه گونه ی پلنگان خشماگین هندوکش بیدار ازفراز گذرگاههای زیارت سخی بسوی شهرکابل باشعارهای دموکراسی پارلمانی ودرفشهای گلگونه ی خود به پیشروی آغاز نهاد ند.
زنده یاد محمد طاهر بد خشی پایان تظاهرات را در میدان سینما پا میراعلان کرد؛ درصفوف این مظاهره، تند مزاجانی نیز حضورداشتند که با غریوهای رهایی یاران توقیف شده ی خویش بسوی ماموریت پولیس شیرشاه مینه، به مارش ظفر نمون خود ادامه دادند. موج پیشاهنگ جنبش جوانان سوگمندانه درشامگاهان به گناه تلاش برای رهایی دانشجویان توقیف شده ، با خشونت تعصب آمیز سردارعبدالولی
فرما نده قول اردوی نمبر یک ونیروهای زرهی دولت پاشاهی افغانستان مقابل گردید.
روانشاد حسن خیاط فرزند ملا شاه محمد پنجشیری وشکرالله غزنوی دانشجوی لیسه ی زراعت کابل، نشانه ی تیر تب آلوده دشمنان سوگند خورده ی توده ها قرارگرفتند. شماری از جوانان پیشرو ازجمله : حسن خیاط جاودانه شد . رفیق عبدالرب محصل صنف سوم فاکولته ی انجنیری عضو جمعیت دموکراتیک خلق و فرزند مردم آستانه ی پنجشیر زخمی ومعیوب گردید و پس از درمان در بیمارستان علی آباد، شفا یافت .
این پلنگ تیر خورده ی هندوکش بیدار، گواه زنده است که همزمان با حسن خیاط درخط اول مظاهره کننده گان، از سوی نیروهای زرهی به خاک وخون تپیده ، یکی شهید و دیگری زخمی شد ه بود. انجنیر عبدالرب در حال حاضر دریکی از برجهای برق شهر کابل هنوز هم خدمت میکند وسال گذشته دروطن با او ملاقات کردم یادش بخیر باد .
در پایان این مظاهره ی خیابانی جاودان یاد محمد طاهر بدخشی، رفیق سلطان علی کشمند، روانشاد انجنیر محمد عثمان استاد فاکولته ی ساینس ، زنده یاد محمود بریالی وشماری از محصلان دانشگاه کابل زندانی و پس از مدت کوتاهی به حکم شادروان محمد هاشم میوندوال صدراعظم منتخب شورای ملی بدون هیچگونه شرط وقیدی از زندان آزاد شدند .
آرزومندم که اشتراک کننده گان فعال جنبش سوم عقرب 1344 خورشیدی در زمینه این موضعگیری، خاطره ها و یادداشتهای 47 سال پیش من که غالبا بر پایه گزارشهای جراید خلق وپرچم وپس از وحدت هردو فرکسیون وپیروزی قیام مسلحانه حزب واحد دموکراتیک خلق افغانستان انتشار یافته است داوری دادخواهانه وبدون غرض ومرض شخصی به فرمایند .
با عر ض حرمت
اکادمیسین دستگیر پنجشیر ی
ایالت واشنگتن ـ امریکا