آرأ فاروق دخت میرزامحمدهاشم ولد عبدالغنی “ملقب به عمه جان” در سال ۱۲۹۳خورشیدی در قریه کمری شهرستان بگرامی کابل زاده شد. از آن جای که پدرش یکی از میرزاهای دوره امیرعبدالرحمن و امیرحبیب الله بود. سواد نوشتن وخواندن را نزد پدر در خانه آموخت. چون درآن زمان مکتب نسوان وجود نداشت، با تاسف به تحصیل ادامه داده نتوانست. او پس از گذشت زمان با پسرکاکایش غلام فاروق فرزند کاکه محمد طاهر، در گذر پرانچه شهر کابل نامزد شد.
آرا فاروق پس ازختم تحصیلات همسرش ازدواج نمود. ثمرۀ ازدواج شان دو پسر و یک دختر می‌باشد. دختر و پسرکوچک اش در آلمان اقامت دارند. خودش با پسربزرگ خانواده در اتریش زنده گی می کند. همسرش در دورۀ امان‌الله، منتظم و پس از مدتی به سمت مدیر تیلگراف و تیلفون در سرحدات شرقی و شهرکابل تعین شد. البته وطنپرستی و مقاومت همسرش درمقابل خاندان سلطنتی، انگیزه سیاسی بعدی برای تمام خانواده گردید.
در دهۀ سی در نخستین گام رفع حجاب “برقع یاچادری” مطرح شد؛ آرا فاروق از چنین رویداد تاریخی با گرمی استقبال نمود و در از بین رفتن آن در میان کتله های وسیع زنان چه در محافل خوشی و چه در نذر و خیرات‌ها، کار تبلیغی فراوان نمود و ازاین کار نتیجۀ پرثمرهم بدست آورد. زیرا پس از صحبت‌های آرا فاروق، زنان ودختران زیادی چادری‌های شان را کنار گذاشتند.
سپس نظربه تغییرات ملی و بین‌المللی و ایجاد احزاب و سازمان‌های مترقی در آغاز دهۀ چهل، سازمان دموکراتیک زنان افغانستان تحت رهبری دوکتور اناهیتا راتبزاد ایجادگردید. او نظربه آرزو و هدفی که داشت و منتظر چنین روزی بود، عضویت این سازمان پرافتخار را رضاکارانه پذیرفت و سوگند خورد که به خاطر برآورده شدن آرمان‌های والای زنان و این سازمان تادم مرگ ایستاده‌گی نماید. در نخستین انتخابات سال ۱۳۴۴ خورشیدی به انتخاب نماینده زن از مسیر سازمان دموکراتیک زنان افغانستان در مجلس نماینده گان کشور سعی و کوشش زیادی همراه باشماری ازاعضای سازمان نمود. سرانجام نمایندۀ سازمان زنان برای نخستین بار در پارلمان دورۀ دوازدهم افغانستان راه یافت.
آرا فاروق نظر به باورسیاسی خود در تمامی تظاهرات دهۀ چهل خورشیدی که درشهرکابل برگزارگردید، فعالانه سهم و اشتراک داشت.
خدمات بانو آرا فاروق درج تاریخ مبارزات پرافتخار زنان افغانستان است. زنان افغانستان کارنامه‌های این بانوی مبارز را بخاطر داشته و یادشان را گرامی می‌دارند.