قهرمانان خود را فراموش نکنیم! جاوید نام رفیق محمد مجتبی

محمد مجتبی افسر جوانی بود ۲۳ ساله در یک فامیل دهقان در قره باغ کا بل متولد و بعد از اکمال تحصیلات در پوهنځی زرهدار حربی پوهنتون، در فرقه ۱۸ ولایت بلخ توظیف شده بود.
محمد مجتبی افسر کندک تانک فرقه 18 با احساسات آتشین و شور هیجان آفرین خویش در عملیات های ضد باندهای جنایتکار و اجیر شده از جانب ارتجاع، امپریالیزم و هژمونیزم نه تنها راه تعرض و پیشروی را بر پناهگاههای دشمن مساعد ساخت، بلكه فروغ احساس انقلابی او، راه نبرد او وهمرزمانش را روشن ساخت و دشمن تار ومار گردید ، اما خود این دلیر مرد افتخار جاودانی را نصب شد.
یکی از افسران همرزمش کارنامه اورا چنین بازگفت:
– لمړی بریدمن محمد مجتبی بتاريخ 6/5/1360 با یک بلوك تانک خویش در یک عملیات محاربوی فرقه ۱۸ در ساحه مارمل و تنگی شادیان ولایت بلخ سهم گرفت. از ارزیابی ساحه چنین بر می آمد که به تنگی شادیان قبلا عناصر ضد انقلابی این آدمکشان رهزن موضع گرفته اند، موجودیت چنین پرابلم امر پیشروی نیروی جزوتام پیاده را به مشکل مواجه میساخت، اما محمد مجتبی باوجودی که مرگ را بصورت حتمی قبول کرده بود و سنگینی این وظيفه را میدانست داوطلبانه حاضر شد با تانک خويش در داخل تنگی نفوذ کند و راه پیروزی را برای همرزمان همسنگرش هموار گرداند، شور وطنپرستی و عشق به آرمان حزب، دولت انقلابی و مر دمش بر روان او چنان استيلا یافته بود که به هیچکس دیگر مجال ممانعت را نداد و با شعار « پیروزی از ماست » « دشمن مرده باد، انقلاب زنده باد»، بسوی دره بحرکت افتاد و در قلب دره نفوذ کرد، دشمن را بیاری افسران و سربازان دلیر همرزمش سر کوب کرد و راه را تا بخش زیادی در داخل دره شادیان باز کرد. اما اصابت راکت دشمن به تانک پیشقدم، اورا به شهادت رسانید و جاودانه اش ساخت. ولی رفقای همسنگر او با سرکوب قطعی دشمن نه تنها انتقام محمد مجتبی را گرفتند و با بدست آوردن سلاح های مختلف امریکایی، چینایی، مصری و پاکستانی، لانه های دشمن را در منطقه محو و امنیت زحمتکشان آن مناطق را اعاده کردند .
محمد مجتبی که حماسه آفرید و خاطرات و کارنامه اش برای همه رفقا و دوستانش سرمشق شورانگیز و جاودان خواهد ماند، در اوایل سال 1360 به اخذ مدال « د ښه خدمت کولو لپاره » مفتخر شده بود، و در هر عملیات که وظیفه میگرفت پیروزی نصیبش می شد و با دشمن سخت آشتی ناپذیر بود.
محمد مجتبی بخاطر تحقق آرمان مقدس دولت مردمی اش که جز اعمار جامعه فاقد استثمار وستم ، چیز دیگری نیست به ابدیت پیوست اما او و همه جوانان دلیر این میهن که در راه پیروزی های مداوم انقلابی در کشور به جاودانگی پیوسته و قهرمانانه حماسه ساز بوده اند، مایه افتخار تاریخ پر عظمت کشور انقلابی ماست.

گرفته شده از مجله اردو سال 1360 
تهیه و ترتیب:رفیق قاسم آسمایی