نامه سرگشاده

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ادریس اریب

نامه سرگشاده 

نامه سرگشاده به انهایکه امروز علم ندامت و پیشمانی از گذشته را بلند نموده اند
باتذکر این مطلب که حرف من متوجه کدام شخصی بخصوصی نیست حرف من به همه حز بی های سابقه دار ارتباط میگرد.من شخصن باهیچ کس دشمنی مخاصمت ندا رم دلم به حال خودم و افراد مانند خودم میسوزد که بسیار صادقانه بدون هراس از مرگ در صفوف حزب مبارزه کرده به خاطر دفاع ازوطن و نوامیس ملی اماده بودیم ازجان بگذریم .چنانچه مرگ هزاران حزبی وطنپرست مصداق مدعای من است
از مدتی بدینسو یادداشت ها ندامت نامه ها نقد از گذشته تا سرحد خیانت به گذشته به اعتقاد وباور های وطنپرستانه گذشته را در سایت های مختلف و متون مختلف مطالعه میکنم بعضن به عده افرین میگویم که شرافتمندانه در موضع شرف وافتخار ات دیروز تکیه زده از دست اورد های گذشته و دوران کار وفعالیت انقلابی در دفاع شرافتمند قرار میگرند
و نفرین میفرستم به انعده افرادیکه دیروز نسبت بما به همه امتیازات حزبی ودولتی دست رسی داشتند وامروز همه را به خاطر برائت شخصی و یا اینکه خوش خدمتی به عده صاحبان اقتدار زیر پا گذاشته حتی خون رفقا و همرزمان خود را که بخاطر عقیده و ایمان وطن دوستی بدون هیچ نوع امیتاز در راه وطن نثار کردند نادیده میگرند
واز هرچمن سخنی گفته بعضی ها فضل فروشی کرده در یادداشت ها نبشته های خود تاریخ دیروز را وارونه جلو داده در خور عده افراد پر عقده جا ه طلب و فرصت طلب میدهند
حتی دیده شده که از افتخارات گذشه اظهار ندامت و پشمانی میکنند .شاید همین ها در انوقت یکی از مجریان همین افتخارات عمل کرد ها محسوب میشدند
همین ها بودند که دیروز سبب تشویق واعزام هزاران جوان هاا نقلابی در جبهات خونین جنگ میشدند همین ها هستند که امروز چهره عوض کرده با دهل سرنای دیگر ان به اجرای رقص مصروف اند
از بعضی از نبشته ها چنین برداشت میشود که خود انها قدم به قدم با رهبران دیروز وشب وروز یکجا بودند.که نبشته های خود را با باور کامل دقیق در خور مطالعه یک تعداد افراد بی خبر از جریانات گذشته میدهند
از نبشته ها چنین بر میاید که هیچ کس بجز نویسنده حق بجانب نبوده . وخود در یک کنج نشسته و همه را بد میبند بجز خودش
پس سوال اینجاست ؟
اگر از گدشته پیشمانیت ! چرا دیروز که غرق در خور امیتازات و بودید اعتراض نکردید
چرا دیروز از یخن رهبران نگرفتید که شما بخطا میرود و ما صاحب هستم
حداقل با بخش یک متن و یادداشت به عنوان رفقای حزبی میتوانستید امروز ادعاکنید که ما چندین یاددشت بخش نموده ایم ولی کسی بدان اثرنگذاشت
درکدام جلسه حزبی ندای حق خود را بلند کرده اید که امروز بخاطر پیشمانی از گذشته وقت گرانبهای دیگر ان راصرف میکنید
ایا شما ها انهایی نبودید که در پهلوی راست رهبران قرار گرفته و دیگران را به چک چک ها تشویق و ترغیب مینمودید
ایا شما از جمله انها نیستد اگر رهبر خنده میگرد
میخندید اگر قهر میبود شما هم چهره عبوس و غمنا ک بخود میگرفتید
یکبار شرفتمندانه سر در گریبان خود نموده یکبار اگر هم میشود . صادقانه به صفوف رزمنده و قهرمان حزب پاسخ بگوید
اگر واقعن انقلابی بودید ونقد ازگذشته ها میکنید
باعرض احترام