تهیه وترتیب: تورن سید امان الله حفیظی
یادبود از رفیق بریدمن محمد شیرین شهید
انسان میهن پرست ووفادار بمنافع زحمتکشان جامعه هیچگاهی در برابر تضادهای طبقاتی استثمارگرانه و حاکمیت ستمگران بی تفاوت بوده نمیتواند، در پروسه رشد جنبش نجات بخش زحمتکشان کشور برمبنای تحقق ایدیالوژی طبقه کارگر برحسب مرام سازمان سیاسی و پیشاهنگ آن موضعگیری مشخصی مبنی بر پیروزی رسانیدن مبارزۀ طبقاتی اتخاذ میکند.
چنین جهت گیری بخودی خود به نیروی حسی انسان استیلا نمی یابد، در پرتو دانش اجتماعی و مترقی است که راه تحلیل وضع جامعه را انسان درمی یابد و در سنگر سایر همرزمان بر ضد طبقه ستمگر بسیج میشود و راه به ثمر رسانیدن مبارزه سازمانی و متحدانه را جستجو میکند. و تلاش پیگیر، صداقت در امر مبارزه و پایداری در دفاع از منافع ستمکشان در نهایت راهیابی بجهت تامین وحدت وطنپرستان و ستمدیدگان در سازمان انقلابی و پیشاهنگ زحمتکشان دشواری های مبارزه و پیروزی را با تمام تلاش های محیلانه ستمگران تضعیف میکند و استیلای حاکمیت سیاسی و قانونی اکثریت را به اقلیت مسلم میگرداند.
در پروسه این مبارزه نقش فرد در سازمان یابی جمع بدرستي بدور يك سازمان مترقي اثر محسوس دارد. تاریخ مبارزه رویاروی طبقاتی و آرایش صفوف زحمتکشان در برابر ارتجاع منطقه، امپریالیزم و سنگرگیر ی مرتجعین داخلی در برابر انقلاب ظفرمند کشور بحمایت ارتجاع منطقه، امپریالیزم وهژمونیزم، وطنپرستان د لیر، رزمجو و قهرمانی را بخاطر دارد که با شهامت انقلابی از فداکاری در راه استحکام پایه های انقلاب و دست آوردهای آن نهراسیده و دشمن زبون را ضربه زده و نابودش کرده اند، اما در جریان این سنگرگیری و نبرد رویاروی گاهی اتفاق افتیده که خود شان نیز افتخار ابدی را نصيب شده اند.
دوهم بريدمن محمد شیرین از جمله وطنپرستان شکست ناپذیر و دلیری است که تا آخرین لحظه در سنگر گرم نبرد علیه دشمن زحمتکشان میهن در دفاع از منافع زحمتکشان و دست آورد های انقلابی میهن قهرمانانه رزمیده و لحظه ای هم منافع وطنش را فراموش نکرد و همیشه با دشمن اجير شده وابسته به باندهای جنایتکار اجیران ارتجاع و امپریالیزم با خشونت و آشتی ناپذیری بر خورد مینمود و در این راه پیروزی های را بدست آورد. روی همین دلیری و قهرمانی هایش بود که به اخذ يك رتبه افتخاری و مدال شجاعت نایل گردیده بود.
او صلاً از بولغين ولسوالی کوهستان پروان بود، در سال 1335 در يك خانواده دهقان متولد شد و تحصیلاتش را تا سطح بكلوریا پیش برد، بعد از مدتی بحیث معلم ایفای وظیفه نمود و بعد از پیروزی انقلاب شكوهمند ثور در صفوف قوای مسلح به صفت افسر پیوست و در سال ۱۳۵۹ برای ادامه کورس کوتاه مدتی در اتحاد شوروی رفت و در بازگشت به صفت معاون سیاسی در یکی از کند کهای غند 62 فرقه ۱۸ بلخ توظيف گردید.
او در سنگرهای مختلفی برضد دشمنان وطن وانقلاب رزمیده و در عملیات محاربوی به مناطق مارمل، چار کنت، دره صوف، پل برك، چمتال، دولت آباد، شولگر، قیصار و آستانه در فاریاب سهم گرفته و با نفوذ به عمق مدافعه دشمن جزو تامش را به پیروزیهایی نایل کرد.
در نهایت در يك عمليات محاربوی در ولسوالی سرپل جوزجان که دلیرانه دشمن را قطعات قوای مسلح سرکوب نموده بود بریدمن محمد شیرین جراحات برداشته و در ردیف سایر قهرمانان جاودان پیوست و افتخار ابدی را کسب کرد. روحش شاد باد.
این رفیق دلیر در بین سایر همرزمان وهم قطارانش به پاکی، صداقت دلیری و وطنپرستی شهرت داشت و همه از او خاطرات خوش و فراموش ناشدنی دارند وشهادت او را ضایعه ای در قطعه و قوای مسلح می پندارند.
***
روان ات شاد رفیق محمدشیرین،نام جاویدانه ات در کنار هزار ها فرزند جاوید در قلب رفقایت ومردم ات زنده است
راه پرچم