«تو چــه دانی غـمِ این روز های ســردِ ما
مسیرِ گــمشده ی لایِ خـاک و گرد ِ ما
غمّ ِسکوت غمّ ِ خامشیی حرف ،سخن
غمّ ِ نگـــــــفته نصــــــیبانه های درد ِ ما
ز انـــــــتظاریی خورشید ِ دیده گم -کرده
ز بــــــــــیقرارییِ این چـهره های ِ زرد ِ ما
ازآن ســـپیده ِ جامانده پــشتِ کوه ِ سیاه
ز این زمانه که آمــــــــــاج درد ،کـــــرد ِ ما
صلیبِ غصه ی این چار فصلِ تلخ،… زمین،
هنوز میبرد ، افــــــــسوس بی شگرد ِ ما
مـــــگو شکسته بلوریــــــنه های اندیــشه
از این بلــــــندیی ایــــمانِ فـرد فردِ مـــــا
طــــــلایه هــــــــــــمه خورشیدیان باز آید
اگر که ،عـــــــــشق بود پایه ی نـــــبردِ ما
تو چــه دانی غـمِ این روز های ســردِ ما
مسیرِ گــمشده ی لایِ خـاک و گرد ِ ما
غمّ ِسکوت غمّ ِ خامشیی حرف ،سخن
غمّ ِ نگـــــــفته نصــــــیبانه های درد ِ ما
ز انـــــــتظاریی خورشید ِ پشت ابر سکوت
ز بــــــــــیقرارییِ این چـهره های ِ زرد ِ ما
ازآن ســـپیده ِ جامانده پــشتِ کوه ِ سیاه
از این زمانه که آمــــــــــاج درد ،کـــــرد ِ ما
صلیبِ غصه ی هر چار فصلِ تلخ،… زمین،
هنوز میبرد ، افــــــــسوس بی شگرد ِ ما
مـــــگو شکسته بلوریــــــنه های اندیــشه
ز سر بلــــــندیی ایــــمانِ فـرد فردِ مـــــا
طــــــلایه هــــــــــــمه خورشیدیان باز آید
اگر که ،عـــــــــشق بود پایه ی نـــــبردِ ما
انجیلا پگاهی