دربارۀ ماهنامهء مشعل و نقش تاریخی آن
سقوط جمهوری دموکراتیک افغانستان در سال 1992 دومین شکست بزرگ میهن‌پرستان افغان در قرن بیستم است. اگر عامل سقوط اول، استعمار انگریز و ایادی وطنی بی‌سواد آن بود، سقوط دوم بازهم بر طبق همان سناریو قبلی انگریزی، توسط میراث‌خوار آن (امپریالیسم جهانی) و عمال وطنی آنها با پیشوندهای “پروفیسور، استاد، انجنیر ،رهبر، امیر و آمر و …” عملی گردید.
پیامد این سقوط برعلاوۀ چور و چپاول همۀ سیستم دولتی و دارایی عامه، قتل و کشتار هزاران هزار و آواره‌گی ده‌ها هزار هموطن دیگر را در قبال داشت.
برای غلبه بر این پراگندگی‌های اجباری روشنفکران، تلاش‌های خستگی‌ناپذیر صورت گرفت و هسته‌ها، انجمن‌ها و تشکل‌های خورد و بزرگی از هموطنان در کشورهای گوناگون ایجاد گردید. نقش زنده‌یاد رفیق بریالی در ایجاد و استقامت دادن این حلقات و محافل تأثیرگذار و برازنده بود.
برای وصل شدن این حلقات و همسوساختن تلاش‌های وطنپرستانهء آنان، ضرورت به ایجاد نشریهء در خط میهنی بود که در سال 2003 اولین شماره ماهنامهء مشعل به مدیریت مسئول رفیق مصطفی روزبه و همکاری شماری دیگر از رفقا اقبال نشر یافت و طی هشت سال نقش برازندهء را در همین راستا ایفا کرد.
با مرور بر (96) شمارهء ماهنامه مشعل میتوان سیر به هم‌پیوستن این حلقات گوناگون وطنپرستان و همصدایی آنان را برای تشکل واحد و یگانه بخوبی مشاهد کرد که پیامد آن ایجاد «نهضت فراگیر دموکراسی و ترقی افغانستان» و وصل شدن آن با سازمان‌های داخل کشور بود.
برای این که این مجموعه از یک طرف حفظ و از طرف دیگر قابل دسترسی همگانی برای پژوهندگان تاریخ مبارزات وطن باشد موضوع تدوین دیجیتال آنرا با رفیق شفیقم روزبه مطرح نمودم که با لطف رفیقانه آن را اجابت و همه شماره‌های ماهنامه مشعل را برایم فرستادند که اینک حاصل آن پیشکش شما می‌گردد؛ ممنون لطف بی پایان او.
در فرصت، داشته‌های سودمند این گنجینه بصورت جداگانه نیز از طریق سایت راه پرچم همگانی خواهد شد.
با حرمت
قاسم آسمایی. اپریل 2021
