رازق فانی و «پیامباران»
از چاپ این مجموعه نزدیک به چهار دهه میگذرد؛ طی این مدت سرودههای زیادی از آن با همگانی شدن انترنیت، سایتها و وبلاگهای ادبی و فیسبوک بصورت پراگنده باربار همگانی شده است.
مجموعه که با شعر «خامۀ بهزاد» (با هر دلی که شاد شود شاد میشوم) آغاز میشود و با شعر «نهال نور» پایان مییابد.
مجموعه شامل 61 قطعه و دربرگیرندۀ سه نوع شعر است که در قالب غزل، مثنوی و شعر سپید در تاریخهای گوناگون سروده شده است.
شماری از اشعار شامل مجموعه، ورد زبان گردیده و در مواردی گوناگون بر محتوای آن استناد شده و به حیث “شعار” پذیرفته شده است؛ از جمله سرودۀ معروف «صدف» (همهجا دکان رنگ است، همه رنگ میفروشد … و «مردان و نامردان» (ای دل مرو سوی خطر، گر میروی لرزان مباش …) از همین جمله است.
سرودۀ «صدف» با ملاحظۀ تاریخ سرودن آن (میزان ۱۳5۸) بیانگر دوران سیاه وحشت و دهشت تسلط خونتای امین و بگیر و ببند عمال آن است که شاعر رنگ و نیرنگ زمان را به کلمات بسیار زیبا و دلنشین بیان نموده و همزمان الهامبخش مقاومت است که مینویسد:
از تنور طبع «فانی» تو مجو سرود آرام
مَطَلَب گُل از دکانی که تفنگ میفروشد
راه پرچم با این سرخط که «بهترین تکریم و تبجیل به نویسنده، پخش آثار اوست»، این مجموعه را همگانی میسازد، به امید این که بتوانیم سلسلۀ پخش نوشتههای رفیق رازق فانی را ادامه دهیم.
«فانی»، فانی نیست و در هر جمله و هر سطرش، جاودان است و در یاد و خاطر همه زنده است.
قاسم آسمایی 27 جنوری 2022