نذیر ظفر
یک بام و دو هوا
مـــعاون اول به جنـــــگ با طـا لبان
مـــعاون دوم بــه طـــالب مـــــیزبان
انتــــحاری تا به ارگ اش می رسد
میکفد هر گوشه مر گــش می رسد
ع و غ غـــــــــرق اند اندر انتصاب
خویش و قوم خویشرا دارند حساب
هر کجا ریش است و دستار و چپن
عضـــــــو در شورا شود بهر وطن
سا خـــــــــتند شورای صلح طالبان
طرح آشتــــــــی می کنند با قا تلان
عده یی در جـــــــنگ قربانی شوند
عده یی در ارگ مهـــــــمانی شوند
گه خلــــــــیلی مـــجلس ای آراسته
ع و غ را بهــــــر خوردن خواسته
خوان خــــــود گسـترده ما نند یزید
از طرب گــــویی که دارد روز عید
خرم و مـــلا ضــــــعیف و شهنواز
از خوشی هر جای شان گردیده واز
دال خــــــــواران دال بازی می کنند
بهر اینان صـــــــحنه سازی میکنند
طــــــــــرح اردوی خــــیالی میکنند
جیــــــــــــب بیت المال خالی میکنند
ملت مســــــــــــــکین ما غم میخورد
نان خود با چشـــــــــم بر نم میخورد
بیا به ملــــــــــــک ما مسلمانی ببین
شـــــــیوه و رفـــــــــتار انسانی ببین