یزدان ظفری
ﺭﻫﺒﺮﻳﻜﻪ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩ. ﺻﺪا ﻫﺎ ﻭﺣﺮﻑ ﻫﺎﻱ
ﻣﺮﺩﻡ ﺭا ﻣﻴﺸﻨﻴﺪ.
اﻓﺮاﺩ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﺴﻠﻜﻲ ﻭﺻﺎﺩﻕ ﺭا ﺩﺭ ﺭاﺱ اﺩاﺭاﺕ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﺗﻌﻴﻦ ﻣﻴﻜﺮﺩ. ﮔﺬاﺭﺵ ﻛﺎﺭﻱ ﺁﻧﻫﺎ ﺭا ﻣﻴﺸﻨﻮﻳﺪ. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎ ﺩاﺧﻠﻲ ﻭﺧﺎﺭﺟﻲ ﻭﻃﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺪ ﺭاﻩ ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﺮﻗﻲ ﻭﻱ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﺭﻗﻢ اعﻇﻤﻲ ﺑﻮﺩﻳﺠﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺎﺕ ﺻﺮﻑ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺩﻓﺎﻋﻲ ﻭﻃﻦ ﻣﻴﺸﺪ ﻛﻪ اﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻛﺸﻮﺭ ﻫﺎﻱ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩاﺭﻱ ﻭاﻣﭙﺮ ﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ﺑﺨﺼﻮﺹ اﻣﺮﻳﻜﺎ و اﻧﮕﻠﻴﺲ ﻭﻛﺸﻮﺭ ﻫﺎﻱ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﭘﺎﻛﺴﺘﺎﻥ اﻳﺮاﻥ ﻭﭼﻴﻦ و ﻣﺰﺩﻭﺭاﻥ ﻭﻳﺮاﻧﮕﺮ اﻧﻬﺎ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﻭاﻋﻤﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺗﺮﻭﺭﻳﺴﺘﻲ ﺷﺎﻥ ﺭا ﺩﺭ ﻭﻃﻦ اﺩاﻣﻪ ﻣﻴﺪاﻧﺪﻧﺪ.ﻭﺗﺎ ﻫﺎﻻ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﻣﺎ ﺗﺤﺖ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺗﺮﻭﺭﻳﺰﻡ ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺬﺭاﻥ اﺻﻠﻲ ﺷﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺩ اﻧﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﺑﻮﺩﻧﺪ ﻟﺸﻜﺮ ﻛﺸﻲ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺰﺭﮒﺟﺎﻭﻳﺪاﻥ ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮﻙ ﻛﺎﺭﻣﻞ ﻧﻪ ﺭﺷﻮﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺷﺖ ﻧﻪ ﭼﻮﺭﻭ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﺩﺭاﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﻋﺎﻣﻪ, ﻧﻤﻴﺘﻮاﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﻭﺯﻳﺮﻱ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﻛﺎﺭﻱ اﺯ ﺑﻮﺩﻳﺠﻪ دﻭﻟﺖ ﻭﻳﺎ اﺯ اﺛﺮ ﺭﺷﻮﺕ ﺧﻮﺭﻱ ﺑﺮاﻱ ﺧﻮﺩ اﻋﻤﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﻣﺘﺨﻠﻔﻴﻦ ﻭﻳﺎ ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﻴﻜﺮﺩﻧﺪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺑﺎﻻﻱ ﺷﺎﻥ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺗﻂﺒﻴﻖ ﻣﻴﮕﺮﺩﻳﺪ. ﻭﻟﻮ اﮔﺮ ﺑﺮاﺩﺭﺵ ﻣﻴﺒﻮﺩ.ﺧﻮﺏ ﺑﻴﺎﺩ ﺩاﺭﻡ ﺯﻣﺎﻧﻴﻜﻪ ﻭﻱ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺎﻩ اﻭ از ﻃﺮﻑ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪاﻥ كاﺑﻞ ﻭﻛﻴﻞ ﭘﺎﺭﻻﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺪﺭ ﺩﮔﺮ ﺟﻨﺮاﻝ ﺣﺴﻴﻦ ﺧﺎﻥ ﺿﻤﻦ اﻳﻨﻜﻪ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪاﻥ ﻗﻮﻝ اﺭﺩﻭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺭﻳﺲ ﺗﻨﻆﻴﻤﻪ ﻭﻻﻳﺎﺕ ﭘﻜﺘﻴﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺩ. ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ ﺷﻮﺭا ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻆﺎﻣﻲ ﺩﺭ ﻭﻻﻳﺖ ﭘﻜﺘﻴﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻳﺎﺑﺪ. اﻣﺮﻭﺯ ﺭﻫﺮﻭاﻥ ﻭﻱ ﺑﻪ اﺭﺩﻭﻱ اﺯ ﺑﻴﻜﺎﺭاﻥ ﻭﺩﺳﺖ ﻓﺮﻭﺷﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﻫﺎﻱ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ اﻧﺪ ﻭاﺯ ﺗﺮﻳﻖ ﻛﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﻱ اﻣﺮاﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭﺗﻌﺪاﻱ ﻣﻬﺎﺟﻴﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ اﻧﺪ. ﺭﻭاﻧﺖ ﺷﺎﺩ ﻛﺎﺭﻣﻞ ﻋﺰﻳﺰ.