دربارۀ این مجموعه
و انگیزۀ بازپخش اسناد و مدارک در بارۀ
حزب دموکراتیک خلق افغانستان و جمهوری دموکراتیک افغانستان
ارتجاع منطقه به کمک ارتجاع عرب در همنوایی با جهانخوران جهانی، توسط عمال منطقوی خویش، پاکستان و ایران و از طریق خادمین محلی در وجود تنظیم های هفتگانه و هشتگانه بیش از چهارده سال جنگ اعلان ناشدۀ را بر علیه مردم و وطن ما پیش بردند.
در اثر این جنگ ویرانگر، توأم با کشته شدن ده ها هزار مدافع وطن و افراد ملکی، ثروت‌های متعلق به مردم چون فابریکه‌ها، کارخانه‌ها، پل‌ها، سرک‌ها، دستگاه‌های برق، کانال‌های آبیاری، مکاتب، شفاخانه‌ها و غیره موسسات عام‌المنفعه از بین برده شد و کشور برای ده‌ها سال از پیشرفت و ترقی باز ماند.
نکتۀ جالب در این جنگ و جنایت این است که این همه دشمنی‌ها با مردم و وطن، بنام دفاع از اسلام، تحت شعار اسلام و جنگ بر علیه “قوای اشغالگر” و “کسب آزادی” صورت میگرفت. اما با بیرون رفتن قوای اتحاد شوروی و سقوط جمهوری دموکراتیک افغانستان و تشکیل “دولت اسلامی”، این جنگ نتنها خاتمه نیافت، بلکه شدت و حدت بیشتری پیدا کرد و هموطنانی بیشتری قربانی آن گردیدند و بر علاوه زمینه ساز آن شد که قوای تا دندان مسلح امریکا، ناتو و سایر شرکا و دولت های وابسته به آن بر همه هست و نیست وطن ما مسلط و مصروف امر و نهی شدند که پیامدهای ویرانگر آنرا از تبدیل شدن وطن به حیث مرکز کشت و پروسس مواد مخدر تا فساد عالمگیر و ده‌ها عیب دیگر، همه شاهدیم.
یکی از ابعاد جنگ ارتجاع منطقه و امپریالیزم جهانی بر علیه حزب و جمهوری دموکراتیک افغانستان، پیشبرد جنگ تبلیغاتی در اشکال و انواع گوناگون بود که با سقوط دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان و حزب این تبلیغات، تنها از شکل فعال به شکل پاسیف تغییر شکل نمود.
در قدم نخست همزمان با سقوط دولت در سال 1992 و چور “اسلامی”، غارت موسسات و تأسیسات دولتی از جمله آرشیف‌ها و کتابخانه ها، بخش اعظم اسناد و مدارک دولتی و حزبی مربوط به دوران کار و پیکار حزب د.خ.ا و دولت ج.د.ا از بین برده شد و به این ترتیب منابع بسیار مهم تحقیق و تتبع برای نسل های آینده وطن، بصورت هدفمند ضایع شد.
در مرحلۀ بعدی، عمدتاً طی سالیان اخیر، سازمانها و تشکیلات گوناگون تحت امر “دولت امریکایی داد” تلاش نموده اند تا به شکلی از اشکال در بارۀ زدون صفحات تاریخ مربوط به جمهوری دموکراتیک افغانستان و حزب دموکراتیک خلق افغانستان سکوت نمایند و یا هم تنها ضعف‌ها و نکات منفی آنرا با “مرچ و مصالح” دروغ، افترا و تهمت، برجسته سازند.
برای ادای دین در مقابل نسل‌های آینده و مقابله با این وضع، تلاش صورت گرفته تا اسناد، مدارک و نشراتی پراگندۀ که اینجا و آنجا از چور و چپاول و آتش در امان باقی مانده است، جمع آوری و به شکل دیجیتال تدوین و در اختیار علاقمندان و دانش پژوهان تاریخ گذاشته شود.
در همین راستا، اسناد مربوط به دایرشدن پلینوم‌های کمیتۀ مرکزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان از مجموعۀ روزنامۀ حقیقت انقلاب ثور و سالنامه‌های جمهوری دموکراتیک افغانستان جمع آوری، تایپ مجدد و به شکل دیجیتال تدوین گردیده که پیشکش هموطنان میگردد.
در بارۀ این مجموعه:
در این مجموعه گذارش های مربوط به نخستین پلینوم ( 20 جدی 1358) تا پلینوم هفدهم (7 حمل 1365) که از جانب رفیق ببرک کارمل منشی عمومی حزب دموکراتیک خلق افغانستان و صدر هیت رئیسه شورای انقلابی جمهوری دموکراتیک افغانستان به جلسات پلینوم‌ها ارائه شده،
گردآوری گردیده است.
پلینوم یعنی جلسۀ که در آن اعضای اصلی و علی‌البدل کمیته مرکزی حزب شرکت می کنند و در آن مسائل حیاتی و وظایف حاد سیاسی مورد بحث قرار گرفته و تصامیم و رهنمود های برای کار و پیکار عملی اعضای حزب، اتخاذ میگردد.
با مرور بر گذارش های ارائه شده در هفده پلینوم کمیتۀ مرکزی ح.د.خ.ا، دیده میشود که در جریان این جلسات، داغ ترین و مهم ترین مطالب مربوط به زندگی مردم و تلاش حزب و دولت برای تأمین امنیت و برقراری صلح و ساختمان و آبادانی وطن، مورد بحث قرار گرفته و جلسات وقف موضوعات خاص و حاد روز شده و بعد از شور و بحث تصامیم و فیصله های صادر و در پلینوم‌های بعدی چگونگی تعمیل و اجران آن ارزیابی مجدد شده است.
از جمله در جهت مبارزه با فساد، در بخش از پلینوم چهارم مطالبی مطرح و رفیق ببرک کارمل ضمن تماس با فساد اداری به صراحت در مورد گفته اند:
ذکر این نکته ضرور است که در تمام تاریخ حزب دموکراتیک خلق افغانستان، (از بدو ایجاد، در مرحلۀ اپوزسیون و بعداً حاکمیت دولتی) مبارزه با فساد، قانون شکنی و استفاده سوء از صلاحیت وظیفوی، موضوع بسیار مهمی شمرده شده و بر تقوا، خدمتگذاری به مردم و برتر دانستن منافع ملی تاکید صورت گرفته است و بر اساس همین سیاست انسانی و مترقی، اکثریت نزدیک به مطلق اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان، سمبول تقوا و دارنگان دست پاک شهرۀ سراسر وطن اند. حتی مخالفین ایدیالوژیک و دشمنان وطن معترف به این صفت حزبی ها، بودند و هستند.
همچنان رفیق کارمل در پلینوم چهاردم کمیته مرکزی ح.د.خ.ا گفته اند:
موجودیت قوای شوروی، دستاویزی بود برای تمویل، تسلیح و صدور تروریستهای “جهادی” بمنظور قتل وویرانی در وطن ما که با بیرون رفتن آن نتنها جنگ خاتمه نیافت بلکه تا حال با گذشت نزدیک به سه دهه، ابعاد قتل و کشتار با شدت ادامه دارد. رفیق ببرک کارمل در پلینوم هفتم و هفدهم کمیتۀ مرکزی در بارۀ رعایت اکید اصول اسلامی و برقراری مصالحه گفته اند:
در سراسر افغانستان فقط سردسته‌گان باندهای جنایت پیشه اند که صلح را نمیخواهند و عملاً آنرا برهم میزنند. آنان به صلح ضرورت ندارند. زیرا فقط در جنگ است که به ثروت خود می افزایند.
ـ ما حق نداریم و نباید مصالحه را رد کنیم اگر موجب رسیدن به هدف عمده یعنی استقرار صلح سراسری و امنیت میگردد. این مشی کاملاً با احکام و نتیجه گیری‌های برنامۀ عمل حزب ما و مشی اصولی ما مطابقت دارد. تنها احزاب نیرومند به مصالحه تن میدهند. ما با اصول تجارت نمی کنیم و تصمیم نداریم تجارت کنیم. این امر باید هم به دوستان و هم بدشمنان روشن باشد!»
در بارۀ فعالیت‌های تخریبی تنظیم‌های جهادی، حفظ ثروت و دارایی عامه در پیام کنفرانس سرتاسری حزب و پلینوم آمده است:
ـ باندهای مسلح ضدانقلاب با کمک و پشتیبانی وسیع و همه جانبه
ـ خساراتی که به وسیله ضدانقلاب مسلح وارد شده است بالغ بر بیست و چارمیلیارد افغانی میگردد و شاید هم بیشتر . این خسارات حتماً تأثیرات منفی رابر پلان‌های ما وارد آورده، پیشرفت را کند نموده و مردم را از حصول آنچه که پیش بینی شده بود، محروم ساخته است.»
خدمت به مردم ، برخورد احترام کارانه نسبت به دین مقدس اسلام، عنعنات و سنن مذهبی همه خلق‌ها و ملیت‌های ساکن کشور جز اصلی و اساسی سیاست ح.د.خ.ا افغانستان بود. در رابطه در گزارش به پلینوم نهم چنین آمده است:
ـ در سال ۱۳۶۰ کمك فوق‌العاده به روحانیون و مؤسسات مذهبی، مبلغ بیش از بیست و شش ملیون افغانی را تشکیل میداد و در سال 1361 این رقم افزایش خواهد یافت. دولت انقلابی مصئونیت زمین‌های موقوفه را حفظ نموده، به ترمیم مساجد تخریب شده به وسیله ضدانقلاب و اعمار مساجد جدید توجه زیاد می نماید. به این منظور در سال ۱۳۶۰ مبلغ پنجاه و یک ملیون افغانی به مصرف رسید و در بودجه سال 1361 مبلغ پنجاه وسه ملیون تخصیص داده شده است.»
بزرگترین تفاوت کار و پیکار دوره جمهوری دموکراتیک افغانستان با دولت‌های مابعد آن اینست که در آن دوران، باوجود پیشبرد جنگ اعلان ناشده و ویرانگر، کارهای تهدابی و دورنمایی در همه عرصه ها صورت میگرفت. پروژه های بزرگ و طویل‌المدت احداث و پیش برده می‌شد. برای کسب معلومات بیشتر و داوری بهتر در بارۀ حزب دموکراتیک خلق افغانستان و جمهوری دموکراتیک افغانستان،مرور دقیق اسناد پلینوم های کمیتۀ مرکزی ح.د.خ.ا ضرور است.
انتشارات راه پرچم از همه موسسات و افرادی که این اسناد و مدارک را حفظ و همگانی ساخته و یا هم در اختیار ما قرار داده اند، صمیمانه اظهار شکران می نماید و موفقیت بیشتر آنها را در دریافت و همگانی ساختن آن آرزو مینماید.
قاسم آسمایی
گزارش های ـ رفیق ببرک ـ کارمل ـ به پلینوم های کمیته Babrak Karmal Rha Parcham مرکزی