شمه ئی از دیدگاه های پژوهشگران ونویسندگان داخلی وخارجی در رابط به کارکردهای نجیب الله.قسمت دوم

شمه ئی از دیدگاه های پژوهشگران ونویسندگان داخلی وخارجی

در رابط به کارکردهای نجیب الله.

قسمت دوم

یکی از افسران شوروی متخصص علوم فلسفی در آگست 1987 در تحلیل مفصلی از اوضاع افغانستان وحاکمیت حزب دموکرایتک خلق، سیاست مصالحه ملی و مسیر تحولات آینده را به دیمتری یازوف وزیر دفاع شوری نوشت و از شکست محتوم حزب دموکراتیک خلق وحاکمیت آن سخن گفت: «هرگاه تجزیه و تحلیل وضع حزب دموکراتیک خلق را بر پایه ی پدیده های واقعی انجام دهیم، نه بر پایه گزارشها ی خبرنگاران صدا و سیمای اتحاد شوروی؛ روشن میگردد که این حزب متشکل از اعضا نبوده، بلکه “حزب کارتهای عضویت” کسانی است که تنها در پی منافع شخصی خود اند. حزب دموکراتیک خلق به گونه عینی در راه نابودی سیاسی خود گام برمیدارد. هیچ عملی که متوجه در راستای آن باشد که به این حزب از نفس افتاده روان دوباره ببخشد؛ رهگشا نخواهد بود. مساعی نجیب در این راستا میتوانند تنها کشت و کشتار و خون ریزی را در کشور افزایش دهند. مگر در هیچ صورت از مرگ حزب جلوگیری نمی تواند. در این اوضاع بایست مساعی را نه در دامن زدن به آتش به خاطر نجات حزبی که مرگ آن محتوم است؛ بلکه در ایجاد زمینه برای رسیدن به اهداف استراتیژیک خود متمرکز سازیم.»

سیدمحمد گلابزوی در کرسی وزارت داخله بر سر کودتای مشترک با حزب اسلامی توافق کرد. او پس از آنکه به سفارت در مسکو گماشته شد، گفتگو با حزب اسلامی را در مورد کودتا به شهنواز تنی محول کرد. یکی ازمذاکره کنندگان حزب اسلامی با گلابزوی در مورد کودتا می گوید: «مطابق توصيه گلابزوي من با شهنواز تني ارتباط گرفتم. او پيهم پيام و نظريات حکمتيار رهبر حزب اسلامي افغانستان را دريافت میکرد. کار بسيار طولاني شد. برنامه قيام نظامي براي بر انداختن حکومت نجيب الله را ژنرال تني بروي خريطه ترسيم کرد و به حکمتيار فرستاد. پلان اين بود که حکمتيار در لوگر بيايد و قوت هاي حزب اسلامي را در کمربند کابل در استقامت جنوب و جنوب شرق قرار بدهد و آنگاه با يک قيام همآهنگ از داخل و خارج ، کابل را تصرف کنند. اما پلان کودتا افشاء شد. نجيب و طرفدارانش آمادگي همه جانبه براي ناکام ساختن کودتا گرفتند. دستگيري ژنرالان اردو توسط وزارت امنيت آغاز شد و ژنرال تني بصورت ناگهاني و با عجله قيام را آغاز کرد اما در اثر کشته شدن سه تن از ژنرالان عضو حزب اسلامي در مقر فرماندهي در دارالامان، قيام به ناکامي انجاميد.»(
ژنرال نورالحق علومی عضو ارشد جناح پرچم و از هوادران ببرک کارمل از اشتباهات و نادرستی سیاست های نجیب الله سخن می گوید که موجب بی اعتمادی و کاهش اقتدار وی در درون حزب گردید. علومی در حالی که تدویر پلینوم هژدهم حزب دموکراتیک خلق را که به برکناری ببرک کارمل از رهبری حزب انجامید نخستین نارسایی تلقی می کند، در موارد دیگر نارسایی های نجیب الله می گوید: «سیاست کادری نادرست در تشکیلات حزبی که از معاونین شروع می شد و تا رده های پایین تر ادامه می یافت.
کار خود را بر دیگران رجحان دادن و عدم اعتماد بر دیگران و دامن زدن مسایل حزبی، سازمانی، قومی، لسانی، محلی و غیره از طرف وی(نجیب الله) و اکثر هیئات رهبری و عدم رسیدگی و توجه به آن.»
مرحوم میرصاحب کاروال درکتاب خود چنین مینویسد: 
ببرک کارمل ازمقام منشی عمومی حزب د.خ.ا سبکدوش گردید،ولی بحیث رئیس شورای انقلابی ج.د.ا وقوماندان قوای مسلح ج.د.ا وعضوبیروی سیاسی کمیته مرکزی باقی ماند.طبعی است که چنین موقف او برای فعالیت های مستقلانه نجیب الله مشکلات وموانع جدی ایجاد میکرد.مثلا موقعیکه نجیب الله بحیث منشی عمومی حزب جلسات بیروی سیاسی را پیش میبرد درپهلوی او رهبر حزب واحد ورهبر چندین ساله پرچمی ها واستاد نجیب الله(ببرک کارمل)در دست راست او مینشست وهرگز درموجودیت او اوتوریته خود را تأمین کرده نمیتوانست بنأتلاش کرد تا ببرک کارمل را از پست های بیروی سیاسی وشورای انقلابی سبکدوش نماید.
محترم سلطان علی کشتمند صفحه 984 جلدسوم یاداشت های تاریخی خودمینویسد:نجیب الله هنگامیکه منشی عمومی کمیته مرکزی حزب بود،گرایش شدیدی برای احراز کرسی رهبری دولت ازخویش نشان نمیداد.دلایل آن میتواند چندگانه باشد:1- او برای قبول چنین امری از لحاظ روانی کاملأ آماده نشده بود؛2- خودخواهی های کرسی طلبانه درذهن وی هنوز غلبه نیافته بود؛3- زمان تصرف هردومقام از سوی وی هنوز فرا نرسیده بود و4- احساس خویشتن داری هنوز دراندیشه وعمل وی تفوق داشت.
معهذا او،وجودکارمل را درمقام رئیس شورای انقلابی،برای ادامه کارخویش مانع جدی میشمرد.بدین لحاظ او با پافشاری ازشوروی ها تقاضا نمود تا ببرک کارمل را برای اقامت به اتحاد شوروی فراخوانند،برغم اینکه ازیک سو شوروی ها تمایل جدی به چنین امری نداشتند وازسوی دیگر ببرک کارمل خودبگونهء قاطع خروج از افغانستان را نمی پذیرفت.ولی نجیب الله براین امر پافشاری مینمودتا اینکه شورویها پذیرفتند وازببرک کارمل چنین دعوتی رابعمل آوردند.ببرک کارمل مقاومت جدی ازخودبروزداد وتقاضای آنان را رد کرد.
نجیب الله ازپا ننشست وکارزیادی انجام داد تا اعضای بیروی سیاسی را به ضرورت دوری ببرک کارمل ازکشور متقاعد ساخت،هنگامیکه ببرک کارمل دربرابر تصمیم بیروی سیاسی وکمیته مرکزی مبنی برعزیمت خویش به اتحاد شوروی قرار گرفت،راه دیگری نداشت،جزاینکه آنرا بپذیرد.وی دریک ویلای راحت دولتی شوروی درحومه مسکو با حفظ احترامات لازم،اقامت اختیار کرد وبرای مدت بالنسبه طولانی در آنجا باقی ماند.
جنرال طاوس یکی از جنرالان تبعید شده رژیم نجیب الله به شوروی هفته یک ویا دو بار با زنده یاد ببرک کارمل درزندان گرباچف ملاقات میکرد،وی درکتاب خود بنام«ببرک کارمل را فراموش نکنید» دررابط به ویلای دولتی که زنده یاد ببرک کارمل درآن زندگی میکرد ومحترم سلطانعلی کشتمند یادآوری کرده است،و واقعیت این ویلا را چنین مینویسد:
داچه: ویا ویلائی که محترم سلطانعلی کشتمند یادآوری کرده است.
داچه: به روسی به خانه تابستانی گفته میشود.داچه ها درشوروی به اشکال مختلف دارند.1- داچه یک اطاقه سمنتی.2- داچه یک اطاقه ازخشت پخته.3- داچه چوبی«که اکثرأ مردمان زارع درآن سال 12 ماه زندگی دارند وبه شمول گاو خانه،مرغانچه،کاه دان،تشناب،مستراح وبالاخره همه چیز را دارا می باشد.
دچه که زنده یاد ببرک کارمل در آن زندگی داشت بندیخانه تابستانی روئسای جمهور عزل شده از کشورهای خارجی که سمتگیری شوروی را انتخاب نموده بود وبه سرمایه وکمک شوروی خودرا به پای ایستاده میکرد عبارت بود.در این داچه رئیس جمهور وقت منگولیا تسی دنبال هم زندگی داشت.دچه متذکره مملوازعلفهای هرزه بوده که غال وآشیانه برای موشها وخرگوشها بوده.درختهای غیرمثمر در آن روئیده وآثاری ازگل وگلبوته درین داچه موجود نبود.حوض آببازی،پارک،محل سپورت درآن موجود نبود.درحالیکه آقای کشتمند می نویسد:که ببرک کارکل درحومه مسکو در یک ویلای دولتی آرام زندگی دارد!
محترم کشتمند صاحب (سپور دپلی په حال سه خبردی) شما کی ازحال رهبرخود از رفیق همرزم خود ازکسی که شما را به حیث صدراعظم تعین کرد ودرتمام مدت احترامانه به شما برخورد داشت خبرنبودین.درحالیکه شما اقلأ یک مرتبه پرسان شفاهی از وی نکردین.
زمانی بود که پرچمیها یک پیک شراب را بدون زنده باد ببرک کارمل نمی خوردند باتاسف،زمانی رسید که من ازآنها می خواستم که به دیدن مرحوم ببرک کارمل درمسکوبروند ولی آنها انکارمیکردند،اگردروغ میگویم ازمحترم جنرال صاحب عظیمی بپرسید.شما خفه نشوید عظیمی صاحب، بیروی سیاسی در رنگ خود کوت خورده، آنها هیچ کدام شان پیش زنده یاد ببرک کارمل نرفتند.
جنرالهای ترومچی از رتبه ازمقام وازچوکی خود میترسیدند وبه دیدن رفیق ببرک کارمل نمیرفتند.«کارمل بود که ح .د.خ.ا بود.کارمل بود که شما مقام جنرالی داشتین،کارمل بود که تمامیت ارضی افغانستان حفظ بود وکارمل بود که قوای مسلح نیرومند ملی بود،کارمل بودکه مشت وپنجه با امپریالیزم،ارتجاع وشئونیزم چین نرم میکرد.بگوئید کدام نر دیگر کدام رهبر دیگرمثل ببرک کارمل درکشور سراغ داشتین ویا دارین؟»
توجه کنید که چه فشارها،چه مشکلات،چه نوع زجر وعذاب سرشما در مهاجرت نیامد کسی به قصه شما نشد؟
بنأءهمه به یک آواز به ارواح وی درود بفرستید.وهرگز اورا به حیث بزرگترین رهبر،مبارز پرشور،ترقی خواه،مدافع آزادی پشتونها وبلوچها فراموش نکنید.
ببرک کارمل در زندان گرباچف بسیار تحت شکنجه وفشار قرار داشت وتمام اطاق های او به وسایل ضبط وثبت آواز مجهز بودند.من باوی اکثرأ گپهای پت خودرا در بیرون می زدیم.آشپزهای زن برای اعصاب خرابی او کاسه به چمچه وکارد را با دیگ می زدنند که اعصاب او را خراب کند وسر نواسه اوغالمغال می کردند،او را روحأ شکنجه می داد…..