بمناسبت یکصد ویکمین سالروز انقلاب اکتوبر (هفتم نومبر 1917 ـ 2018)
“خیانت به سوسیالیسم”
نوشته: روجیر کیران و توماس کنی
ترجمۀ: محمد علی عمویی
«سوسیالیسم به علل طبیعی نمرد، آن واقعه یک خودکشی بود.»
فیدل کاسترو
کمون پاریس بعد از هفتاد روز شکست خورد و انقلاب اکتوبر، بعد از هفتاد سال. پیرامون فروپاشی اتحاد شوروی هزاران هزار کتاب و مقاله نگاشته شده است و کتاب «خیانت به سوسیالیسم» یکی از آن کتاب ها است. از آنجای که سقوط شوروی پیامد ویرانگر برای کشور ما نیز داشت، کتاب این هفته بدان اختصاص داده شده است.
در مقدمۀ کتاب آمده است: «… کتابی که در دست دارید درباره فروپاشی اتحاد شوروی و معناي آن براي قرن بيست و يکم است. ابعاد فاجعه زمينه ساز ادعاهاي بي ربط و افراطي از سوي جريان راست شد.
از نظر آنان، فروپاشي به معناي پايان جنگ سرد و پیروزی سرمایه داري بود. اين واقعه «پايان تاريخ» را اعلام مي داشت و از اين پس کاپيتاليسم معرف بالاترين شکل و اوج تحول سياسي و اقتصادي است. بيشتر هواداران پروژه شوروي با گرايش پيروز دانستن جناح راست هم نظر نيستند. براي آن ها، فروپاشي شوروي مفهومي حياتي و خطير داشت، اما مفيد و کار آمد بودن مارکسيسم را براي درک و شناسائي جهاني که بيش از هميشه در اثر درگيري طبقات و مبارزات ستم کشان به ضد انحصارات شکل مي گيرد، تغيير نداده و ارزش ها و تعهداتش به سود کارگران، اتحاديه ها، اقليت ها، جنبش هاي رهايي ملي، صلح، زنان، محيط زيست و حقوق بشر را دچار تزلزل نکرد. تازه، آن چه بر سوسياليسم گذشت هم، چالش تئوريک را متوجه مارکسيسم کرد و هم يک چالش پراتيک را در برابرچشم اندازهاي آتي مبارزات سوسياليستي و ضد کاپيتاليستي عرضه داشته است…»
