.jpg)
یادگزاره ای از دکتراسد محسن زاده
کنفرانس بین المللی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
درمیزان سال ۱۳۵۹ خورشیدی ( سپتمبر سال ۱۹۸۰ ترسایی ) دو رخداد ارزشمندی درزنده گی جوانان کشور بوقوع پیوست. یکی کنفرانس سرتاسری سازمان بخاطر تعین اماج های سازمانی و مرامی و تصمیم گیری در باره سایر مسایل مبرم جنبش جوانان کشور و دومی برپایی کنفرانس بین اللملی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان در کابل بود.
درهمین ماه « درفش جوانان » منحیث ارگان رسمی سازمان به نشرات آغاز و جوانانی که از سراسرکشوربه کنفرانس سرتاسری سازمان آمده بودند؛ با درمیان گذاشتن اندوخته هایی از زنده گی و مبارزه شان باهم به تبادله دیدگاه ها پرداختند . جوانان بخش های ملکی و نظامی ، کارگر و کشاورز، دانش آموز و دانشجو، آموزگار وهنرمند وسایر بخش های حیات اجتماعی در این نشست یکجا و باهم دراین تصمیم گیری بزرگ به رایزنی پرداخته، اساسنامه سازمان و برنامه های کاری آینده را تصویب و سازمان پیشآهنگان افغانستان را منحیث سازمان جداگانه در زیر رهبری س د ج ا ایجاد کردند. هموندان سازمان با رهبری حزب و دولت جمهوری دموکراتیک از جمله با زنده یاد ببرک کارمل صدر حزب و دولت دیدارکردند.
در کناراین همه جوانانی که از داخل کشور به کنفرانس آمده بودند ، فرستاده گان بیش ازپنجاه سازمان جوانان و دانشجویان ( ۵۳ ) از ۴۱ کشور و پنج قاره جهان که ما دراین سال پربار با آنها روابط برقرارنموده بودیم ، نیز شرکت کرده بودند. درکنار این سازمانها سازمانهای جهانی چون فدراسیون جهانی جوانان دموکرات و اتحادیه بین المللی دانشجویان که س د ج ا پس تردرارگان رهبری ( کمیته اجراییه ) آندو عضویت داشت، نیز در این رخداد باشکوه ملی با ما بودند. دلیل حضور این همه سازمانها ازیکسو شرکت و سهمگیری در کنفرانس سراسری س د ج ا و از سوی دیگر برگزاری « کنفرانس همبستگی با جوانان و مردم افغانستان » درکابل بود. مساله راه اندازی این کنفرانس همبستگی پیوست به کنفرانس سراسری سازمان ، پیشتر درنشست ارگان های رهبری این دو سازمان گرفته شده بود.
درجمع هیات های آمده به کابل تعداد زیادی از رهبران و مسوولین دست اول سازمانهای برادر عضویت داشتند. ازجمله سکرترجنرال فدراسیون جهانی جوانان دموکرات گیورگی سابو ، سکرتر جنرال اتحادیه بین المللی دانشحویان میکلوش باراباش ، منشی اول کمسمول بوریس پوستاخوف ، رییس کمیته های جوانان اتحاد شوروی میشا ، منشی اول اتحادیه جوانان آزادی المان ایگون کرنس ، رییس سازمان جوانان مجارستان فیتی گیورگی ، رییس سازمان جوانان سوسیالست چکوسلاواکیا میروسلا اشتیپن ، رییس سازمان جوانان دیمیتروف بلغاریا گیورگی تانف و….
سهمگیری و شرکت شخصیت ها طراز اول این سازمانها تصادفی نبوده نشانه ارجگذاری آنها به مبارزه جوانان و مردم افغانستان دراین برهه مهمی ازتاریخ بود. درکارکنفرانس درکنار هیات های سازمانهای جوانان و دانشجویان جهان ، ژورنالیستانی نیز شرکت کرده بودند.برخی ازهیات ها چند عضوی و شماری هم تک عضوی بودند.
تنظیم برنامه اقامت این همه هیات دربرابرما درشعبه روابط بین المللی سازمان مسوولیت و کار سنگینی را قرار داده بود.ما بایست برای کنفرانس برنامه سخن رانان خارجی ، دیدارها و تبادل نطر آنها با هیات رهبری س د ج ا ، حزب ، دولت و سازمانهای اجتماعی، برنامه لوژیستکی ازنوع تنظیم محل بود وباش ، ترجمان ، غـذا ، دفترمطبوعاتی ، وسایل نشراتی و طباعتی چون تایپ ، ماشین های گستتنر ، دوسیه ها ، قرطاسیه ، وسایل ترانسپورتی و ده ها مساله دیگر را آماده میکردیم.
دراین سالها درشعبه روابط بین المللی سازمان چهار رفیق کارمیکردیم.از این جمع دوکتورسخی مرجان در دارلانشا مصروف بود و رفیق وصیل محنت کارمند غیرحرفوی شعبه. تنها من و رفیق حشمت رستگاربصورت حرفوی درشعبه روابط بین المللی سازمان کارمیکردیم.
در خوریاد است که درکنار تنظیم برنامه اقامت این همه هیات ، بایست از این امکانات این دو نشست در راه شناسایی بیشتر افغانستان و پیکار جوانان کشور به دوستان بین المللی شرکت کننده در کنفرانس ، گسترش مناسبات دو جانبه و چند جانبه میان س د ج ا و سازمانها جوانان و دانشجویان جهان ، آماده سازی مسایل تخیکی و لوژیستکی « کنفرانس بین المللی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان» ، تهیه نشرات به زبان انگلیسی ، آماده سازی دوسیه هایی از اسناد کنفرانس ، آماده سازی پروتوکول های همکاری با شماری از این سازمانها و ده های مساله دیگر را نیز انجام میدادیم. وقتی امروز سی و چهارسال پسانتر به این رخداد و کارهای کرده با امکانات آنروزی مینگرم، بدون گزافه و خودستایی باسربلند میتوان گفت در آن روزهای ماه سپتمبر سال ۱۹۸۰ترسایی کارهای بس بررگی را انجام داده بودیم.
***
پیش ازبرپایی کنفرانس به یاری حزب و دولت ج د ا، سازمان کمیسیونی برای سازماندهی مراسم پذیری ازهیات های خارجی را برپا نموده بود. دراین کمیسیون رفقایی از شعبه روابط بین المللی حزب و نهاد های امنیتی شهرنیز شرکت داشتند. درنخست مساله بود و باش هیات ها به گونه ای ترتیب شده بود که کشورهای سوسیالیستی که درکابل سفارت خانه و اقامتگاه داشتند؛ هیات های کشورهای شانرا جابجا نمایند. این برنامه درتفاهم با مسوولین سفارتخانه ها حل گردید.چنانکه صدر هیات های کمسوکول ، جوانان آزاد المان ، اس اس ام چکوسلواکیا ، جوانان دیمتروف بلغاریا و جوانان سوسیالیت مجارستان در مهمانخانه های این نماینده گی ها بود وباش نموده ؛ انتقال شان تا محل کنفرانس نیز توسط آنها تنظیم شده و مساله تامین امنیت و رهنمایی ترافیکی شانرا ما به گردن داشتیم. اعضای این هیات ها با سایر هیات ها درهوتل کابل جابجا شده و برای انتقال روسا هیات ها موترهای تیزرفتار و برای دیگران چند سرویس ملی بس تدارک دیده شده بود.
درهوتل کابل یک مرکز اطلاعاتی با چند لین محدود تیلفون ، ماشین های فکس ، ماشین های تایپ و تایپست به زبانهای مختلف ، ماشین های گستتنر با کارمندان تخنیکی ، نشرات افغانی و انگلیسی ، غرفه کتاب و… ایجاد شده بود که در آن نشرات افغانی ونشرات سازمانها خارجی مورد تبادله قرار گرفت.
درآستانه برگزاری کنفرانس برای بار نخست لیستی از رفیق ها ودوستانی که به زبانهای خارجی بلد بودند را ترتیب کردیم. دراین لیست گروه های ترجمانان به زبانهای روسی ، المانی ، فرانسوی ، انگلیسی ، عربی ، چکی ، رومانی و… ترتیب شد که درحقیقت نوعی از« کی کیست ؟ » خارجی زبان فهمان کشوربود. دراین سالها بیشترین مشکل را از ناحیه ترجمان ها زبان انگلیسی داشتیم. این لیست درسالهای پس تر درجریان کنفرانس های بین المللی ، کنفرانس های مطبوعاتی ، کنفرانس های حزب و سازمانها اجتماعی مورد بهره قرار گرفته و مکمل تر میگردید. چنانکه در سالهای بعدی ترجمان های زبان هسپانوی و ایتالوی به آن افزوده شد. بدینگونه هرهیات خارجی ترجمان خودش را داشته و آنها را درکاربرگردان بیانیه ها و گفت و گو های رسمی یاری میرسانیدند.
هیات های شرکت کننده در کنفرانس هریک دوسیه رسمی کنفرانس ( دوسیه پلاستیکی با نشان سازمان ، قلم، کتابچه یادداشت ، نشان روی سینه و اسناد کنفرانس ) را بدست آورده وبولتن اطلاعاتی سازمان به زبان انگلیسی ، شماره های تازه کابل نیوتایمز ، و نشرات موجود حزبی ـ دولتی به زبانها خارجی را بدست می آوردند.
بولتن اطلاعاتی شعبه روابط بین المللی و چند کرده با اهمیت دیگر
بادرنظر داشت اهمیت کاررسانه ای، ما درشعبه طرح یک بولتن اطلاعاتی به زبان انگلیسی را پی ریزی کردیم. خوشبختانه ما درکارهایمان پیوسته از دست باز و جانبداری رهبری سازمان به خصوص منشی اول سازمان رفیق غیاثی را که درسالهای دانش آموزی دراتحاد شوروی با نماینده گان سازمانهای جوانان و دانشجویان و احزاب سیاسی کشور های دیگر آشنایی و پیوند داشت و از سوی هم از نام ح د خ ا درموارد معینی تماس های سیاسی با احزاب برادر برقرارمینمود ؛ برخوردار بودیم .چون انگلیسی را خوب بلد نبودم من بیشتر متن دری مقاله ها و گزارشات را برای این بولتن را آماده و رفقا حشمت رستگار و وصیل محنت درقسمت ترجمه آن یاری میرسانیدند. رفیق محنت با آنکه در یک شرکت خصوصی منحیث ترجمان زبان انگلیسی کارمیکرد، کار تایپ و تهیه متن گستتنر را نیز با وقف و گاه گاهی با عصبانیت انجام میداد. رفیق محنت انسانی با شخصیت بلند بود و با صداقت درکار شعبه سهم میگرفت. زود تراز ما قهر میشد که با حوصله و صمیمت کار مشترک مان را باهم ادامه میدادیم. رفیق ها مجتبی و رشاد این کاپی را درماشین گستتنر انداخته و آنراچاپ میکردند.پسانتر ما سه نفر باهم به صفحه بست و توزیع آن میپرداختیم . بخشی را از طریق مرکز فدراسیون جهانی جوانان دموکرات دربوداپست ، قسمت دیگر را به وسیله مرکز اتحادیه بین المللی دانشجویان درپراگ ، بخش سومی را از طریق نماینده گی های سیاسی ج د ا در خارج و باقیمانده را توسط پست به سازمانها برادر می فرستادیم.
جا دارد دراینجا از یک اقدام دیگر رسانشی شعبه نیز یاد نمایم که خالی از ارزش و دلچسپی نیست.
دراین سالها جنایاتی هولناکی از سوی مخالفین دولت درشهرکابل وسایر ولایات کشور رخ میداد. در اوایل ما ازطریق مدیریت عکاسی آژانس باخترعکس هایی از این جنایات و مداخلات را تهیه و منحیث سند مداخله و بیان دامنه جنایات سازمان و نابخشودنی در برابر مردم افغانستان به دوستان بین المللی مان میرسانیدیم. دراین جمع ، تصاویری از جاسوس های بیگانه واسناد دیگر نیز شامل بودند. با گسترش روابط ما درسطح جهان این بخش رسانشی مصارف زیادی را سبب میشد.با بهره از یک بسته کمکی سازمان کمسومول برای جوانان افغانستان که شامل کمره ، کاغذ و ابزارعکاسی بود ، تشناب کنار شعبه را به لابراتوارعکاسی شعبه تبدیل کردیم. دراین روزها رفیق عمر پامیر که جوان پرکار و علاقمند عکسبرداری ، فوتوژورنالیزم و موسیقی بود، حاضر شد تا خود عکس های را تهیه و یا عکس های فوتوژورنالیست های مدیریت عکاسی محترم غلام محمد نژند ، محترم پوپل ، و چند دوست دیگر را کاپی و تکثیر نماید. رفقای شعبه بعداً توضیحاتی را به این عکس ها ضمیمه و درمناسبت های مختلف دراختیار سازمانها همسو میگذاشت. دراین سال ها سازمان هنوز ماشین فوتوکاپی نداشت تا اینکه به قیمت خون رفقای « سازمان جوانان کارل لیبکنشت برلین غرب » در سال ۱۹۸۳ ترسایی صاحب یک پایه ماشین فوتوکاپی شدیم.
کنفرانس سراسری سازمان پیروزمندانه به پایان رسید. اسناد و نشرات سازمان شامل گزارش اساسی کنفرانس که توسط رفیق غیاثی پیشکش شد ، اصول مرامی و ساختاری سازمان، جزوه سحر دمید … از روزگارفعالیت مخفی سازمان و جزوه ایکه من از المانی به دری برگردانیده بودم ، « سازمان جوانان مدرسه سویالیزم باشد» به نشر رسید. جزوه ترجمه شده مقاله ای از گیورگی دیمیتروف رهبر بلغاریا شامل مشورت های عملی برای باروری کار درمیان جوانان بود.
در همین روز ها درفش جوانان منحیث ارگان نشراتی سازمان به نشرات خود شروع نمود که من از شماره نخست بصورت منظم با آن همکاری شده و ده ها جستار و ترجمه هایی از منابع خارجی را درآن بنشر رسانیدم. چنان که در شماره نخست درفش به شناسایی فدراسیون جوانان دموکرات و تلاش های آن در مبارزه بخاطر صلح و ترقی اجتماعی پرداختم. در اینجا میخواهم یادی از گزینش نام ارگان مرکزی سازمان نیز نمایم. تا جاییکه یاد دارم برای ارگان نام « حقیقت جوانان » پیشنهاد شده بود. وقتی رهبری سازمان دراین باره نظر زنده یاد رفیق کارمل را خواستند، وی نام « درفش جوانان » را پیشنهاد کرد که همین هم شد. اگر درست نگفته باشم امید رفقای آگاه براین تصمیم مرا اصلاح نمایند.
***
سازمان در بخش روابط جهانی خود در این سال توانسته بود دستاورد های در خورستایشی در زمینه برقراری پیوند با سازمانهای جوانان و دانشجویان را نصیب شود .این روابط بخش های تبادل دیدگاه ها درنشست های ملی و بین المللی ، تبادله نشرات و اطلاعات ، پخش اعلامیه ها ی مشترک وهمکاری درمبارزه بخاطر صلح ، آموزش ، خلع سلاح و… را شامل بود. ما تا ایندم با شماری از این سازمانها روابط منظمی درسطح پروتوکول های همکاری تامین نموده بودیم. با شماری از سازمانها ازهمان دیداراول مان ناسازگاری و دیدگاه های متفاوت داشتیم. از جمله با دوستان جاپانی ، شاخه های از جوانان وابسته به ایروکمونیزم چون ایتالیا، فرانسه ، هسپانیا.با آنکه این سازمانها عضویت فدراسیون جهانی جوانان دموکرات و اتحادیه بین المللی دانشجویان را داشتند ، با آنهم از دیدگاه ها و فیصله های این سازمانها در باره افغانستان جانبداری نمی کردند.
در روز های برپایی کنفرانس سرتاسری سازمان ما توانستیم با ده سازمان از جمله سازمانها منطقه شرقمیانه چون انجمن سوسیالیستی جوانان یمنی (اشید) ـ یمن دموکراتیک ، اتحادیه سراسری دانشجویان فلسطین ، اتحادیه ملی دانشجویان سوریه و چند کشور اروپایی چون فینلند ، سویدن ، یونان و جوانان امریکای لاتین و جنوبی قراردادهای همکاری های دوجانبه را به امضا برسانیم. ارتقا سطح روابط جهانی امکانات تازه ای را در تلاش هایمان بخاطر حضور در تصامیم جهانی ازجمله سهمگیری درتلاش های کمیسیون جوانان سازمان ملل متحد و یا هم سهمگیری در اقدامات سال جهانی جوانان ، فستیوال های جهانی جوانان و دانش آموزان ، گردهمایی جهانی جوانان و دانشجویان در مبارزه بخاطر صلح ، تشنج زدایی و خلع سلاح درهلسنگی ، کنفرانس های صلح درپراگ و کوپنهاگن و یا هم در تلاش های بخاطر رشد همکاری های منطقه وی برای حل پرابلم های جوانان و دانشجویان در حوزه شرقمیانه ، آسیای میانه و جنوب شرق آسیا را بروی مان می گشود.
کنفرانس بین المللی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان
بروز۲۶ سپتمبر سال ۱۹۸۰ ترسایی کنفرانس بین المللی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان از سوی فدراسیون جهانی جوانان دموکرات و اتحادیه بین المللی دانشجویان به میزبانی سازمان دموکراتیک جوانان افغانستان درتالار کنفرانس های وزارت خارجه برپا شد. گشایش و گرداننده گی این کنفرانس از سوی سازمان ما ، فدراسیون جهانی جوانان دموکرات و اتحادیه بین المللی محصلین بایست صورت میگرفت. قرار براین شد تا رفیق سخی مرجان از سوی سازمان این کنفرانس را افتتاح و بخش نخست این نشست را گرداننده گی نماید.وی برای این مساله از پیش آماده گی گرفته بود. در روز برپایی کنفرانس و فقط نیم ساعت قبل از شروع کنفرانس از من تقاضا نمود تا این کار را از پیش ببرم. چون ازقبل برای این کار آماده گی نداشته و نیز به زبان انگلیسی مسلط نبودم مشکل را با او درمیان گذاشتم ، اوکه دلیلی برای این تصمیم اش داشت پافشاری میکرد تا من این مسوولیت را به گردن بگیرم. مشکل من فقط مساله زبان بود. بالاخره قرار براین شده که من بزبان دری صحبت و یکی از رفقا آنرا به انگلیسی ترجمه نماید. بدون آماده گی قبلی از سوی سازمان این کنفرانس را افتتاح و گرداننده گی بخش نخست آنرا که شامل بیانیه های رییس هیات های فدراسیون، آتحادیه بین المللی دانشجویان و چند سازمان دیگر بود را از پیش بردم. برنامه پس ازچاشت را سکرترجنرال های فدراسیون و اتحاد بین المللی دانشجویان یکی پس از دیگری از پیش بردند.دراین روز که کنفرانس تا ناوقت های دوام کرد، نماینده گان جوانان سخنان نیکو ، جانبداری و همبستگی شانرا با مردم و جوانان افغانستان ابراز و درپایان سند نهایی یا « پیام همبستگی کنفرانس با مردم و جوانان افغانستان » را مورد رایزنی و پسندش قرارداد.
بخشهای اساسی این کنفرانس از سوی تلویزون ملی افغانستان ثبت شده و شب گزارشی ازاین کنفرانس از جمله سخنان من ، مسوولین فدراسیون و اتحادیه جهانی دانشجویان نیز طی برنامه ویژه ای به نشر رسید.
در ختم کنفرانس ضیافت شانداری در سالن پذیرایی ها و باغ وزارت خارجه ترتیب ؛ و بوفه غذا را آشپزان ورزیده هوتل کابل آماده کرده بودند. فضای شاد و پیروزمندانه پس از ختم موفقانه کارکنفرانس سراسری سازمان و کنفرانس بین المللی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان بار ما را سبک تر ساخته و آنشب با آنکه میدانستیم هنوز کارمان تمام نشده است، را به کمال ارامی و خوشی لذت بردیم.
در خوریاد است که خبرنگاران خارجی ، از جمله نماینده کمسولسکایا پراودا ، ورلد یوت ( ارگان فدراسیون ) و یکی دو ارگان دیگر مربوط به سازمانهای جوانان و دانشجویان از جریان کنفرانس سراسری سازمان و کنفرانس بین المللی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان گزارش هایی را تهیه و گفت وگویی را نیز انجام دادند. سند نهایی کنفرانس بین المللی همبستگی با مردم و جوانان افغانستان از زبان انگلیسی به زبانهای پشتو و دری برگردان شده و از طریق رسانه های کشور ازآن جمع ، درفش جوانان بزودی نشر و پخش گردید.
با ختم کنفرانس های کابل ؛ هیات های شرکت کننده در چند نوبت از طریق پرواز های مسکو ، دهلی و پراک دوباره به وطن و کار وبار شان برگشتند .
***
در خوریاد میدانم که شماری از رهبران جوانان در آن روزها ، درسالهای پس تر بویژه در پناه برنامه های میخاییل گرباچف برسکان رهبری حزبی و دولتی کشورهایشان تکیه زده و چند تنی از آنها در روز شکست با دادگاه و بدون داد گاه به زندان افگنده شدند. چند تایی از آنها زنده و دیگران درقید حیات نیستند؛ که درباره آنها و اندوخته هایشان دریکی از نبشته های بعدی تماس خواهم گرفت.
اکتوبر ۲۰۱۴ ترسایی
با تکیه بر یادداشت های نویسنده